مواد شیمیایی در صنعت معدنکاری، نقشی مهم و اساسی در بازدهی و بهرهوری فرآوری مواد معدنی ایفا میکنند. تقریباً سالانه حدود ۲ میلیارد تن از کانسنگ توسط فرآیند فلوتاسیون فرآوری میشود. این میزان فرآوری، مصرف بالای مواد شیمیایی مورد استفاده در فلوتاسیون (کلکتور، کفساز، لختهکننده و اصلاحکنندهها) را نشان میدهد. در کل مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت معدنکاری را میتوان در گروههای زیر قرار داد:
– مواد ناریه: موادی که قابلیت انفجار دارند. به منظور کاهش اندازهی ذرات در معادن انجام میشود تا امکان برداشت و انتقال کان سنگها فراهم شود.
– لختهکنندهها: مواد که سبب آگلومره شدن مواد ریز جامد معلق در مایعات میشوند تا عمل جدایش بهتر و راحتتر انجام شود .
– کلکتورها: موادی که روی سطح کانی جذب شده و سبب آبگریز شدن آن میشوند (مثل نمکهای آلکیل زانتات که برای کانههای سولفیدی به شدت استفاده میشوند).
– کفسازها: موادی هستند که از دو بخش قطبی (معمولاً گروه عاملی الکل یا گلیکول) و غیر قطبی (هیدروکربنهای غیرقطبی) تشکیل شده و سبب پایدار شدن حبابهای هوا در فرآیند فلوتاسیون میشوند (مثل متیلایزوبوتیل کربینول).
– لیچکنندهها: موادی که به طور انتخابی، مادهی مورد نظر از کانسنگ را در خود حل میکند (مثل اسید سولفوریک برای کانههای اکسیدی، سیانیدها برای انحلال طلا و سود سوزآور برای تولید آلومینا)
– مواد شیمیایی مورد استفاده در استخراج حلالی: موادی آلی که برای تخلیص و جداکردن کاتیونهای مورد نظر محلول در اسید استفاده میشوند (بیشتر استخراجکنندهها در صنعت تولید مس شامل گروه عاملی اکسیم هستند).
بازار جهانی مواد شیمیایی صنایع معدنی در دنیا، حدود ۲۱٫۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ تخمین زده شده است و انتظار میرود با نرخ متوسط سالانهی ۶٫۶% تا سال ۲۰۲۰ به ۳۰٫۱ میلیارد دلار افزایش یابد. مواد شیمیایی مورد مطالعه در این تخمین شامل انواع کلکتورها، کفسازها، لختهکنندهها، مواد شیمیایی کمککنندهی خردایش و عاملهای استخراج حلالی میشوند.